Διάγνωση Επιθηλιακού Καρκίνου των Ωοθηκών

Της Αδαμαντίας Νικολαΐδου, Παθολόγος Ογκολόγος, Ογκολογική Κλινική, νοσοκομείο ΜΗΤΕΡΑ

Με βάση όσα αναφέραμε μια γυναίκα είναι πιο πιθανό να διαγνωστεί με προχωρημένο επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών επειδή η πρώιμη νόσος συνήθως δεν έχει συμπτώματα.

Η οριστική διάγνωση είναι δυνατή μόνο μετά από χειρουργική επέμβαση, αλλά θα πρέπει προηγείται φυσική εξέταση, υπερηχογράφημα κοιλίας και εξετάσεις αίματος, ακολουθούμενα από αξονική τομογραφία (CT) για προγραμματισμό χειρουργικής επέμβασης.

Επιλογές θεραπείας για τον επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών

Η χειρουργική επέμβαση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διαχείρισης του επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών στα αρχικά της στάδια.

Ο προχωρημένος ή υψηλού κινδύνου επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών αντιμετωπίζεται κυρίως με χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία και στοχευμένες θεραπείες σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Η χημειοθεραπεία – η χρήση αντικαρκινικών φαρμάκων για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων- μπορεί να χορηγηθεί μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες:

Τις στοχευμένες θεραπείες – νεότερα φάρμακα που δρουν εμποδίζοντας την μετάδοση των σημάτων που οδηγούν στην καρκινογένεση ή αντιγγειογενετικούς παράγοντες – που εμποδίζουν την ανάπτυξη νεοαγγείων που τροφοδοτούν τα καρκινικά κύτταρα.

Ο καρκίνος των ωοθηκών «σταδιοποιείται» σύμφωνα με το μέγεθος του όγκου, τη συμμετοχή των λεμφαδένων και το εάν έχει εξαπλωθεί έξω από την κοιλιακή κοιλότητα σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτές οι πληροφορίες είναι απαραίτητες για να αποφασιστεί η καλύτερη θεραπεία.

Επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών σε πρώιμο στάδιο

Σε γυναίκες με νόσο Σταδίου Ι που θεωρείται ότι διατρέχουν ενδιάμεσο ή υψηλό κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου τους θα τους χορηγηθεί πολύ συχνά χημειοθεραπεία μετά την επέμβαση.

Όλες οι γυναίκες των οποίων ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών έχει ταξινομηθεί στα Στάδια ΙΙ, ΙΙΙ ή IV πρέπει να λαμβάνουν χημειοθεραπεία με ένα σχήμα δύο φαρμάκων – πακλιταξέλης και καρβοπλατίνης.

Για ορισμένες γυναίκες υψηλού κινδύνου υποτροπής ένα φάρμακο με αντιαγγειογενετική δράση που ονομάζεται bevacizumab μπορεί να προστεθεί στην τυπική χημειοθεραπεία με πακλιταξέλη και καρβοπλατίνη αν εμφανίζουν επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών σταδίου III B, III C ή IV.

Μία άλλη κατηγορία στοχευμένων φαρμάκων που δρουν με διαφορετικό τρόπο από το bevacizumab είναι οι αναστολείς PARP ,το olaparib και το niraparib, τα οποία αναστέλλουν ένα ένζυμο που ονομάζεται PARP που χρειάζεται ένας όγκος για να επιδιορθώσει το DNA του και να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Το φάρμακα αυτά χορηγούνται υπό προυποθέσεις που καθορίζονται από την μοριακή ανάλυση του όγκου. Συνεπώς είναι απαραίτητο άμεσα μετά το χειρουργείο να γίνεται μοριακή ανάλυση του όγκου με στόχο την ανεύρεση είτε μεταλλάξεων των γονιδίων BRCA1 /BRCA2 ή ανευρέσεως ανεπάρκειας του ομόλογου ανσυνδυασμού.